Un grupo de científicos da Universidade de Vigo e do Museo de Australia publicóu o descubrimento dunha nova especie de crustáceo endémica de Galicia, no estuario do Grove en Pontevedra, á que nomearon Uromunna naherba. Pertence á orde Isopoda (suborden Peracarida), a máis diversa neste grupo de animais.
Estes Peracarida atópanse en todos os ambientes, especialmente os mariños, aínda que tamén hai especies terrestres e de auga doce. Uromunna naherba mide entre 0,6 mm e 1,5 mm de lonxitude, e vive entre as follas e rizomas (talos subterráneos) de certas algas mariñas.
Unha peculiaridade é que non ten etapas do seu ciclo de vida con carácter dispersivo. Isto significa que o animal nunca fai longas distancias, nin para colonizar novos hábitats nin para atopar novos substratos. Esta é unha especie que, no canto de nadar, anda polo fondo do mar, especialmente en áreas cubertas con algas e plantas mariñas.
Todo isto, sumado a que é unha especie de pequeno tamaño, favorece a especiación, rexistrándose endemismos regularmente. Como a súa mobilidade é limitada, os individuos dunha poboación reprodúcense localmente, evitando cruzamentos con outras poboacións. As mutacións xenéticas espállanse rápidamente na poboación local, sen estenderse a poboacións máis afastadas. Ao longo do tempo, unha poboación en particular acumula moitas mutacións que a diferencian doutros grupos, favorecéndose así o proceso de especiación.
Segundo a FAO, a produción acuícola mundial de crustáceos é de 7.000 toneladas, representando aproximadamente o 10% do volume total da acuicultura, pero o 22% do seu valor. Cun crecemento anual do 11% na última década, o cultivo de crustáceos convertíuse nunha das industrias de produción animal de máis rápido crecemento, liderada por gambas e langostinos (Penaeus, Macrobrachium).
Con todo, esta actividade continúa por detrás doutras industrias agrogandeiras na asimilación de biotecnoloxías avanzadas, capaces de mellorar a produtividade e valor da produción. Os obxectivos de produción céntranse sobre o consumo humano, pero tamén como fonte de valiosos bioprodutos, como quitina, quitosano, glucosamina, astaxantina, etc.
Aínda que o comercio de crustáceos no noroeste español acadóu as 1.000 toneladas en 2014, cun valor estimado de produción de 16 millóns de euros, non hai actualmente proxectos empresariais con foco na produción de crustáceos en Galicia. Últimamente téñense rexistrado avances técnicos significativos para o cultivo de especies de importancia comercial, como a nécora (Necora puber), a centola (Maja squinado), a cigala (Nephrops norvegicus), o camarón (Palaemon serratus), o boi de mar (Cancer pagurus), o percebe (Pollicipes pollicipes), o bogavante (Homarus gammarus), o cangrexo real (Chaceon affinis),a lagosta (Palinurus elephas) ou o santiaguiño (Scyllarus arctus).